Vrijwilligerswerk kent zijn grenzen
Vier jaar oud is zijn vrijwilligersorganisatie De Hulpexpress en hij is druk om mensen te helpen met kleine en grote klussen in en om het huis. Sietze den Iseger is zijn naam en je kunt hem gerust de Groninger ‘superman’ noemen. Ik zoek hem op in de werkplaats aan de Ulgersmaweg 137E in Stad.
Wat bracht je ertoe om dit vrijwilligerswerk op te zetten?
“Thuis was niet fijn en leren op school was niet mijn ding. Om geld te verdienen heb ik van alles aangepakt, maar raakte uiteindelijk in de WAO. Ik ben 25 jaar verslaafd geweest en was boos op iedereen. Een moment van groot geluk bracht me ertoe om anderen, die dat zelf niet (meer) kunnen, te gaan helpen. Met een karretje achter mijn scootmobiel ging ik voor mijn buurtgenoten boodschappen doen, afval naar de stort brengen, klusjes doen, ik deed ook kleine verhuizingen. Hun dankbare lach was goud voor mij.” De gemeente haakte aan en stelde Sietze een kleine hulpwagen beschikbaar voor zijn activiteiten. Vrijwilligers meldden zich aan, Stichting De Hulpexpress ontstond en er werd vaste huisvesting gevonden. De Hulpexpress is onmisbaar in de stad. Dat blijkt uit het feit dat er in 2018 ruim 1800 klanten waren die gratis gebruik maakten van De Hulpexpress. Een blik in de agenda van 2019 laat bladzijden zien volgeschreven met opdrachten.
Resocialisatie: hell of a job
Vrijwilligers die bij De Hulpexpress werken hebben bijna allemaal hun eigen verhaal. “Ik heb het leven van de donkere kant meegemaakt en daarom krijgt elke vrijwilliger van mij een kans”, verklaart Sietze. Zij krijgen van de stichting dus de kans om positieve ervaringen op te doen om zo hun leven meer zin te geven. Sietze: “Uit ervaring weet ik dat je eigen plek innemen zonder terug te vallen hartstikke moeilijk is. Over resocialisatie en re-integratie kun je niet luchtig doen, it’s a hell of a job.” Sietze moet nu veel bezig zijn met het aansturen van de vrijwilligers, waardoor de verbetering van de diensten op een lager pitje staat dan gewenst is.
Grenzen aan dit soort vrijwilligerswerk
Met zijn praktische aard is Sietze nergens benauwd voor en schuwt hij geen enkel probleem. Op alle manieren helpt hij zijn vrijwilligers om elke klus te klaren. Inmiddels is duidelijk geworden dat deze ‘superman’ heel veel, maar niet alles zelf kan. Sietze licht toe: “Ik ben dag en nacht met de Hulpexpress in touw. Aan mijn belangrijkste taken zoals het inventariseren van klussen, het contact met wijkbewoners en de planning heb ik mijn handen vol. Aan de individuele begeleiding van onze vrijwilligers kom ik nauwelijks toe. Bovendien vergt dat het soort vakmanschap en ervaring dat ik niet heb. En die professionele begeleiding is dringend nodig voor onze vrijwilligers. Ik gun anderen met een heftig verleden en weinig toekomst graag een kans. Om te voorkomen dat De Hulpexpress omvalt, zoekt de Stichting met spoed een coördinator en een werkbegeleider.
Wil je meedoen als leidinggevende van De Hulpexpress of toch liever in de uitvoering? Klik op de vacatures, meld je aan en doe mee!
Foto en tekst Gerard van Duinen