Een echte Bezige Bij!

Op een zonnige middag praat ik in de Grunneger wijk Lewenborg met Karin Bruggemann. In haar geval had de wijk waar ze sinds 2014 woont beter (bezige) Bijenborg kunnen heten, zó veel doet ze. Met verbazing en respect luister ik naar haar verhalen.

Van stedeling naar dorpeling naar Stadjer

Vanuit Amsterdam gekomen, woonde Karin 38 jaar op het Groningse platteland; nu woont ze alweer een jaar of acht in Lewenborg. Ze is daar helemaal geworteld en zegt wat ik meerdere wijkbewoners al heb horen zeggen: ‘Ik wil hier nooit meer weg.’

Van één dagdeel naar een volle agenda

Als vrijwillig huiswerkbegeleider begon ze lang geleden in Lauwersoog met haar werk met en voor vluchtelingen. Daarna werkte ze twintig bevlogen jaren als woonbegeleider in dienst van het COA in verschillende AZC’s. Toen ze daar met pensioen ging, stapte ze weer als vrijwilliger over naar het WIJ-Team. “Daar voelde het direct net zoals aan de info-balie van het COA”, zegt ze. Ze begon rustig aan; met één dagdeel per week. Dit werd al snel meer; toen corona twee jaar geleden zijn kop opstak, werd er een telefoonteam opgestart om het zicht op eenzame wijkbewoners niet volledig te verliezen. Karin en haar collega’s leggen bijvoorbeeld contact met de Caribische en Surinaamse 50-plussers in de Multiculturele Woonvorm Brasa. Gewoon voor een ongedwongen praatje om te vragen hoe het gaat en of iemand iets nodig heeft, en natuurlijk om de eenzaamheid een beetje te bestrijden. Hieruit voortvloeiend werden mensen ook thuis bezocht.

Vlindertje, wat vlieg je druk

Sinds een jaar is Karin vrijwilliger in de Vlindertuin, een mooie openbare tuin in de wijk. Ze opent en sluit de toegangspoort en zit in het brainstormgroepje dat inventariseert welke activiteiten er voor groot en klein kunnen worden aangeboden. Als dit aanbod er straks is, zal ze daar vast en zeker ook bij betrokken zijn!

Lekker eten is ook héél belangrijk

Jarenlang haalde Karin haar kruiden en oosterse lekkernijen in het centrum en op de markt, maar sinds ongeveer een jaar is de Ishtar Market, een heerlijke winkel van een Irakese eigenaar, in de wijk gevestigd. En ja, dat begint dan met een paar keer lekkere boodschappen halen, dan een praatje, nog een praatje, en voor je het weet ben je niet meer alleen een geliefde klant, maar sta je op drukke momenten gewoon ook achter de toonbank! En ook in het restaurant van haar zoon in het centrum van Stad is ze ‘vliegende keep’; als hij het druk heeft, hoeft hij maar even te bellen en hup, daar komt ze al om te helpen!

Noorderzon

Ook op cultureel gebied kunnen we bij haar terecht: ze is al 17 jaar betrokken bij het jaarlijkse Noorderzonfestival. Bij verschillende theatergroepen en programmaonderdelen is ze actief als publieksbegeleider en daarnaast zit ze in de klankbordgroep.

Luistergrootouder

Tot slot is ze via Facetime luistergrootouder voor een zevenjarige anderstalige jongen in Den Haag, met als doel zijn taalvaardigheid te vergroten. Hij leest haar voor; zij verduidelijkt waar nodig en samen praten ze over het verhaal.

Kortom: een echte Bezige Bij!

Hoeveel uren heeft een dag, hoeveel dagen heeft een week? Die vraag komt er in me op wanneer ik naar Karins verhalen luister. Met een vol hoofd fiets ik naar huis; hoe vol zou haar hoofd dan wel niet zijn?

Tekst: Magda Bootsma
Foto: Karin Bruggemann