Koffie met schouderklop in Vinkhuizen
In het hart van Vinkhuizen is op 1 juni 2020 Kiosk Diamantpark van start gegaan. Een groene zeecontainer is omgebouwd tot een koffie-, thee- en limonade-schenkerij met terras. Het project is een idee van wijkbewoners en draait volledig op vrijwilligers. Het Diamantplein biedt een ‘driehoek’ aan accommodaties: een speeltuin voor de kleintjes, fitness-apparaten die buiten vrij te gebruiken zijn, een basketbalveld, een voetbalveld, buurthuis De Wende, cursus- en activiteitencentrum Het Vinkhuys en een sporthal.
Koud? Ach nee mien wicht!
Op een grijze, maar gelukkig droge, middag praat ik met drie vrijwilligers van de Kiosk: Leendert, Korrie en Truida. Ondanks de – voor mij als koukleum – barre temperaturen is het druk op het terras; alle vier tafeltjes zijn bezet, uiteraard op veilige afstand van elkaar. Ons gesprek wordt dan ook regelmatig onderbroken voor het verzorgen van een bestelling voor de bezoekers. Ook komen de nieuwsgierige kleinkinderen van Korrie mij vragen wat ik kom doen. Na mijn uitleg zwieren ze weer heerlijk verder op hun skeelers.
De meeste stemmen tellen!
Leendert vertelt dat de Kiosk er is gekomen dankzij een startsubsidie van de gemeente. In het kader van het ‘Samen Buurten Project’ konden bewoners van Vinkhuizen kiezen tussen tien voorstellen voor verbetering van de leefbaarheid en sociale cohesie in de wijk, waarvan de vier projecten die de meeste stemmen hadden gekregen, ook daadwerkelijk uitgevoerd zijn. De Kiosk stond op nummer twee, met slechts één stem verschil met de eerste plaats, de verbetering van het voetbalveld aan de Boraxstraat.
Korrie en Truida: Altied drok
De stichting streeft ernaar nu volledig zelfvoorzienend te zijn, ook al liggen hun prijzen een heel stuk lager dan bij de ‘normale’ horeca. Een kop koffie of thee kost € 1,- en voor je tweede kopje betaal je maar € 0,50. En natuurlijk is iedereen die bij de kiosk betrokken is, vrijwilliger. Deze mensen hebben echt hart voor de zaak! Korrie en Truida kennen elkaar al 51 jaar en wonen in hetzelfde flatgebouw. Ze zijn ‘altied drok’, bijvoorbeeld met maaltijden opdienen in verzorgingshuis Patrimonium en bij het werk voor de Voedselbank. Door corona gingen sommige activiteiten helaas niet door, zoals de gezellige bingo-avonden in de Palladiumflat, maar gelukkig zag Korrie toen op Facebook de informatie over de nieuwe Kiosk. Onmiddellijk seinde ze Truida in en gingen ze samen aan de slag!
Een duidelijk sociale functie
Je kunt hier niet alleen terecht voor een kop koffie of thee met wat lekkers erbij; de kiosk heeft ook een duidelijk sociale en verbindende functie, zo vertelt Leendert. Veel bezoekers komen elke dag (behalve ma. en di.) langs voor een praatje en een schouderklopje. Leendert maakt altijd tijd, heeft altijd een grapje paraat en een luisterend oor. Hoe hij het doet, ik weet het niet! Hij werkt in de ICT, vier dagen per week, negen uur per dag. Woensdags is hij dan ‘vrij’ en dus in de Kiosk te vinden. En in de weekends uiteraard ook. Hij doet samen met mede-bestuurslid Emma de planning, de ledenwerving, de communicatie in de Westerkrant en op de site. Ook is hij penningmeester van zowel de Kiosk als de Buurt- en Speeltuinvereniging. Hoe krijgt-ie het in vredesnaam allemaal voor elkaar?
“Je krijgt er heel veel voor terug!”
Dat is zijn antwoord op mijn vraag hoe hij dit allemaal voor elkaar krijgt. “Het geeft me ook energie”, zegt hij, “de bezoekers vinden het hier hartstikke leuk en dat straalt ook op ons als vrijwilligers af.” Korrie en Truida vertellen hetzelfde; ze ontmoeten oude en nieuwe bekenden en ze zouden best nog meer uren willen draaien dan ze nu doen, zo leuk vinden ze het. En ze hopen dat er in de zomervakantie weer wat meer mogelijk is dan nu; dan kunnen ze het Zomervakantiefeest weer door laten gaan. Daar ontmoeten de bewoners elkaar met jeu-de-boules, bij de rollatorrace, bij spelletjes voor de kinderen, bij…. te veel om op te noemen. Kortom: een bruisende plek in een bruisende wijk!
De Kiosk zoekt versterking van hun team vrijwilligers. Kijk hier voor openstaande vacatures.
Tekst en foto: Magda Bootsma