Lachen en huilen bij Hamelhuys
Hanneke Ansmink is gastvrouw in Hamelhuys. Ze praat met mensen die binnenlopen, serveert koffie en thee, soms doet ze samen met de gasten een spelletje. De gasten zijn mensen die kanker hebben, of hebben gehad, of iemand in hun directe omgeving heeft kanker of is eraan overleden. Ze hebben behoefte aan een gesprek. In Hamelhuys ontmoeten ze lotgenoten.
Vaste gasten
Normaal gesproken lopen er zo’n vier tot acht mensen per dag binnen. Nu, tijdens corona, zijn dat er minder, hoewel iedereen op afspraak binnen kan lopen. Een doorverwijzing is niet nodig. Er komen veel vaste gasten, vertelt Hanneke. Twee halve dagen per week staat zij voor hen klaar en biedt ze een luisterend oor. “Ze denken dat we veel weten, stellen vragen over medicatie, over hoe lang iets duurt. Maar wij weten niet alles. Wij weten wel hoe het is om een behandeling te ondergaan, waar je doorheen gaat tijdens het behandelingsproces.” De donderdag is erg populair, “vooral bij mannen.” Ze zoeken begrip, herkenning of afleiding bij een spelletje. Hun vrouw is aan kanker overleden of ze vertellen dat ze niet meer beter worden. “Ja, dan huilen we samen, maar we lachen ook samen.”
Kleioven
Vandaag is het rustig. In de grote centrale ruimte met uitzicht op de tuin praten een gastvrouw en een gast aan een lange tafel, een stagiaire luistert mee. In een aangrenzende kamer heeft een gast een coachingsgesprek met een van de vrijwillige coaches. Uit de keuken komen lekkere geuren; een kok, ook vrijwilliger, snijdt een paprika in stukjes. ’s Avonds is er een gezamenlijke maaltijd. De gastvrouwen en -heren kunnen ook deelnemen aan een van de vele activiteiten die Hamelhuys voor de gasten te bieden heeft: handwerken, boetseren, yoga, pilates, massage of ‘schrijven voor je leven’. Hanneke laat mij de kleioven zien. “Even kijken of er nog iets van mij tussen zit.” Zij zit in de boetseergroep.
Hecht team
“Het geeft veel voldoening,” vertelt Hanneke als ik haar vraag wat het haar oplevert, “en structuur, en sociale contacten.” Hanneke heeft vier collega’s, ze vormen een hecht team. Dat is belangrijk want het werk kan wel eens heftig zijn. Twee jaar geleden overleden binnen korte tijd vijf gasten die tot ‘de vaste kern’ hoorden. “Mensen waar je toch een band mee opgebouwd hebt. Dat doet veel verdriet.” Hoe je met dat soort emoties om kunt gaan en hoe je kunt reageren op vragen of opmerkingen van gasten, dat bespreken ze in intervisiebijeenkomsten. Doel daarvan is dat ze elkaar handvatten geven om weer vooruit te komen. Ook krijgen alle vrijwilligers een training. Het werkt, al zes jaar.
Wil je actief worden bij het team? Je hoeft geen ervaringsdeskundige te zijn. Hamelhuys zoekt gastvrouwen/heren die het leuk vinden om met mensen om te gaan en goed kunnen luisteren.
Tekst en fotografie: Leonie Barnier