Reuring aan de balie

Tegenover de kerk in de Akkerstraat staat De Studio, het gebouw waar ooit OOG TV zat. Nu huisvest het verschillende bedrijven. WerkPro bemant de balie. Bas Noordstrand, de receptionist en gastheer die ook nog een oogje in het zeil houdt, zit er drie ochtenden in de week.

Eigen benadering

De Studio is meer dan een studio. Er zijn kleinere ruimtes voor creatieve bedrijfjes. In de grotere studio’s zitten een sportschool, een dagbesteding voor kinderen met een verstandelijke beperking en tot voor kort zat er ook een dansschool. Er komen dus mensen van allerlei slag en dat maakt het werk van Bas interessant. De bedrijfjes worden gerund door veelal zzp’ers, vaak jonge mensen. De kinderen van het dagverblijf vragen om hun eigen benadering. “Hun beperking zie je niet altijd aan hoe ze eruitzien, maar je ziet het wel aan hun gedrag. Daar moet je mee om kunnen gaan, niet direct je oordeel klaar hebben.” De studenten van de dansschool zorgden voor meer reuring. Bas mist dat wel. Maar gelukkig komt er binnenkort weer iets nieuws in het studiogedeelte van het gebouw.

Actief

Bas is voor 80-100% afgekeurd. Hij is weinig mobiel maar zit zeker niet stil. Hij heeft een betaalde baan op het kantoor van kinderdagverblijf Monkey Donky en daarnaast is hij heel actief als vrijwilliger. Hij werkte zo’n zes jaar in wijkcentrum het Treslinghuis, eerst in de keuken van het Grand Café en later op kantoor, daarna werkte hij tot afgelopen december een kleine twee jaar op het kantoor van restaurant Het Oude Politiebureau. Daar raakte hij wat op uitgekeken. Sinds begin dit jaar vond hij een nieuwe uitdaging als receptionist bij De Studio.

Spaans

Naast het contact met zoveel verschillende mensen, is een groot voordeel van dit werk dat Bas zijn tijd zelf kan indelen. Als aan het begin van de dag de meeste zzp’ers zijn gearriveerd, kan hij dingen voor zichzelf doen. Werken aan zijn studie Spaans, een boek lezen of dingen regelen via internet of telefoon. Ook een collega van Bas werkt tijdens de balie-uren aan haar studie. Zolang ze maar aanwezig zijn om pakjes aan te nemen en waar nodig bezoekers de weg te wijzen. “Voor dit werk moet je jezelf wel kunnen vermaken.”

Onderbuikgevoel

Wat hij ook moet kunnen, is zijn mannetje staan. Nee, hij mag niet tekenen voor de pakketjes die bezorgd worden voor de bedrijven. En als er ‘breekbaar’ op het pakje staat, neemt Bas die verantwoordelijkheid al helemaal niet. Dus heeft de pakketbezorger twee opties als de ontvanger niet aanwezig is in het gebouw: ongetekend achterlaten of weer meenemen en morgen terugkomen. Daar is Bas heel stellig in. En hij leert mensen inschatten. Als iemand aanbelt en hij vertrouwt het niet, dan loopt hij mee naar het bedrijfje. “Dat is dan echt een onderbuikgevoel.” Die ene keer dat dit voorkwam, was het niet nodig geweest. “En toch vond de eigenaar van het bedrijf dat ik goed gehandeld had.”

Tekst en fotografie: Leonie Barnier