“Hier krijg ik nieuwe energie van”

Sinds een paar maanden werkt Kim Paffen, moeder van drie zonen, als vrijwilliger op een psychogeriatrische woongroep in zorgcentrum De Dilgt in Haren. En ze voelt zich er helemaal op haar plek. Hier kan ze veel betekenen voor mensen die wel wat extra aandacht verdienen. En ze krijgt er energie van.

Herseninfarct

In 2018 kreeg Kim een zwaar herseninfarct. Ze werkte in die tijd als medisch secretaresse in het Martiniziekenhuis. Ze raakte verlamd en werd volledig blind. Na een intensieve revalidatie kreeg ze gelukkig weer een deel van haar gezichtsvermogen terug en herstelde verder lichamelijk grotendeels. Langzamerhand kreeg ze ook weer zin om aan de slag te gaan, want thuiszitten vond ze geen optie. Ze wilde weleens kijken wat ze aankon en ze koos voor vrijwilligerswerk in een ziekenhuis. Maar dat gaf haar geen voldoening en kostte haar teveel energie.

Psychogeriatrie

Via de website van LINK050 viel haar oog op een vacature voor vrijwilligerswerk bij ZINN op een woonvorm voor ouderen met dementie. En Kim voelde zich er direct op haar plaats. Haar plek op de afdeling werd de huiskamer, waar ze tijdens de morgenuren de ouderen bezighoudt. Kim maakt heel gemakkelijk contact en schuift dan weer bij die en dan weer bij die aan voor een praatje of een spelletje. Ze merkt dat ze voor deze mensen veel kan betekenen en ze ziet dat haar collega’s op de woongroep ook heel betrokken zijn. “Het personeel is erg liefdevol en respectvol, ondanks de werkdruk. Ik word ook als collega gezien en nadrukkelijk bij het wel en wee betrokken.” Alle bewoners hebben een zeer ernstige vorm van dementie. Wat dit voor hen betekent verschilt per individu; veelal zijn deze mensen verward en ervaren ze snel onrust, bewoners weten niet meer hoe ze moeten handelen, waardoor ze aangewezen zijn op de begeleiding van anderen.

Cursussen

Zinn biedt regelmatig relevante cursussen aan voor vrijwilligers. Onlangs heeft Kim een cursus gevolgd over dementie en daar heeft ze veel opgestoken. “Waar ik wel wat van schrok was dat de hersenen bij een dementerende net een gatenkaas geworden zijn: herinneringen zijn verdwenen en ze zijn bijna allemaal terug in hun kindertijd.” Binnenkort gaat ze naar een cursus over hoe je het beste kunt omgaan met het gedrag van mensen met dementie.

Activiteiten

Kim is meestal al aanwezig als de koffie geschonken wordt en dat is een mooi moment om contacten te leggen. Ze kent de bewoners inmiddels allemaal goed. “In het ziekenhuis was veel meer doorstroming; dan kun je bijna geen band opbouwen en dat vind ik lastig.” Als Kim met één van de ouderen een spelletje begint, is de kans groot dat anderen al snel gaan meedoen. Tegenwoordig is er veel spelmateriaal speciaal voor dementerenden ontwikkeld. Eén van de favoriete spelletjes is “Vragenderwijs”: allerlei wetenswaardigheden uit de kindertijd van deze mensen komen daar aan de orde. Soms is ook het zingen van kinderliedjes uit vroegere tijden een leuke activiteit.

Anekdote

Af en toe maakt Kim met één van de bewoners een kleine wandeling. Zo liep ze ook eens met één van de ouderen door het restaurant. “Mevrouw zag peren liggen en vroeg aan mij of ik ook een peer wilde. Die mocht je, zo liet ze overtuigend weten, zomaar pakken. Voordat ik er erg in had, had ze twee peren in haar hand. Toen we onze tanden erin zetten, bleken de vruchten keihard. Tja, dat krijg je als je ze pikt, was haar reactie!”

Kim is een mensenmens en geniet van het werk op de woongroep. Ze overweegt haar vrijwilligersbaan uit te breiden. “Als mensen graag wat voor anderen willen betekenen, kan ik ze aanraden dit werk te gaan doen. Het geeft veel energie en nog veel meer dankbare gezichten.”

Interesse om ook iets te doen? Kijk hier voor alle openstaande actieve vacatures.

Tekst en beeld: Jan de Koning