Ik hoor inmiddels bij het meubilair

Martha Suthoff is al sinds april 2015 werkzaam als gastvrouw op een gesloten afdeling voor mensen met dementie in woonzorgcentrum de Veldspaat in Vinkhuizen.  Ook staat ze nu alweer ruim een jaar een paar middagen in het kleine winkeltje van de Veldspaat.

Nieuwe invulling

Martha kwam in aanraking met het zorgcentrum, omdat haar man volledig zorgafhankelijk was. Helaas overleed hij al na een half jaar. Martha: ‘’Je zoekt dan toch iets om te doen. Toevallig zochten ze iemand voor de gesloten afdeling. Dat leek me wel wat en daar werk ik nu drie avonden per week. Daarnaast draai ik 2 middagen in de week een dienst in het winkeltje. Die afwisseling spreekt mij erg aan’’.

Wat extra aandacht

Op de afdeling zet ze koffie, helpt ze met het eten klaarzetten, maar vermaakt ze de dementerende ook met bijvoorbeeld muziek, kleuren, puzzelen en simpele filmpjes. En ook belangrijk: ze biedt hen een luisterend oor. ‘ Die zusters hebben daar echt geen tijd voor. Ik kan ze wat aandacht geven, dat wordt wel gewaardeerd. De ouderen zijn heel dankbaar, ze klampen je vaak gelijk aan of claimen je.’’

Een goede band

“Met sommige mensen krijg je een band, dan zijn ze echt blij als je binnenkomt. Ik had in het begin wel een apart vrouwtje waar ik heel goed mee kon. Ze kon niet met alle zusters goed overweg; ze durfde ze gerust de kamer uit te sturen. Ik kon met haar lezen en schrijven. Toen zij overleed, vond ik dat wel moeilijk. Maar meestal zorg ik bewust voor een stukje afstand voor mijzelf. Als ik s‘avonds de deur uitloop, kan ik het werk zo makkelijk achter me laten.’’

Getreuzel

‘’In het winkeltje doe ik de bestellingen, zorg ik dat de voorraad op orde blijft en sta ik klanten te woord. Sommige klanten hebben hulp nodig, anderen kunnen veel zelf. Het is wel belangrijk om sociaal vaardig te zijn, want je krijgt hier te maken met allerlei verschillende mensen. Ook moet je geduld hebben, sommige mensen treuzelen erg of komen alleen maar kijken zonder iets te kopen. Ik ben van mezelf niet zo geduldig, dus dat heb ik hier wel geleerd.’’

Onbetaalbaar

Ze is zelf ervaringsdeskundig als het om dementie gaat. Haar man was namelijk ook dementerend. Martha zegt hierover: ‘’Met je eigen man is het toch anders dan met een vreemde vanwege de emotionele betrokkenheid.’’ Verder leert Martha vooral door te doen, elk mens is toch verschillend. Doordat ze vaak op de afdeling is, leert zij de mensen goed kennen én de mensen haar. ‘’Ik zeg wel eens: wij worden niet betaald, maar het is eigenlijk ook onbetaalbaar. Het geeft mij een stukje bevrediging. Het werk is verrassend en nooit hetzelfde. De sfeer op de afdeling is elke keer weer anders.’’

Betrokken

‘’Ik heb een goede band met de rest van het personeel en word er erg bij betrokken. Zo word ik wel eens uitgenodigd voor etentjes en bellen ze mij als er iemand van de ouderen is overleden. Dat vind ik namelijk wel zo prettig. Ik hoor een beetje bij het meubilair. Mijn zoon zegt weleens gekscherend dat hij eerst een afspraak moet maken als hij bij mij op bezoek wil komen. Maar ik kan nog lang genoeg achter de geraniums, -in mijn geval de orchideeën-  zitten!

Je kan je op verschillende manieren bij de Veldspaat inzetten:

Interesse om ook dit soort vrijwilligerswerk te doen? Kijk hier voor alle actuele en openstaande vacatures.

Tekst en beeld: Marieke Bergsma