Samen solidair met ouderen

Twee meiden, Sara van 22 en Sofie 19 jaar. Samen zijn ze één keer per week als vrijwilliger een middagje bij de dagbestedingsplek van verpleeghuis Blauwbörgje. Hier worden activiteiten georganiseerd voor ouderen. Sofie en Sara drinken thee met ze, doen een spelletje rummikub of mens-erger-je niet, of dammen met iemand. Sara heeft ook een keer geschilderd onder leiding van een voormalig docent van Minerva. Na afloop gaan Sara en Sophie gezellig samen de stad in, kletsen wat, winkelen of drinken koffie ergens. Zoals meiden dat nou eenmaal doen.

Win-win

Maar voor Sofie is dit een stage opdracht van de Hanzehogeschool en voor Sara is het een onderdompeling in de Nederlandse cultuur en taal. Dat noem je een win-win situatie. Sofie doet Social Work bij de Hanzehogeschool en wil later graag in de zorg gaan werken. Zij vindt het UMCG een interessante plek om te gaan werken en toevallig zou Sara daar ook wel terecht willen komen. Zij zit in de internationale schakelklas, gaat volgend jaar naar MBO4 en denkt erover tandartsassistent te worden, liefst in het UMCG dus. Solidair Groningen&Drenthe, de organisatie die deze dames met elkaar matchte heeft dus prima werk geleverd. Als je ze zo bij elkaar ziet zitten dan maakt het eigenlijk niet uit dat de een uit Afghanistan en de ander uit Nederland komt.

Verschillende culturen

Ze vinden het leuk om elkaars cultuur te leren kennen en praten daar ook over. Als je ze vraagt wat ze dan over elkaar hebben geleerd dan moeten ze wel hard nadenken. Uiteindelijk vertellen ze al giechelend dat ze het net nog over een groot verschil tussen Nederland en Afghanistan hadden. In Nederland betalen de meisjes voor zichzelf en in Afghanistan betaalt de man alles. Na wat heen en weer gepraat zegt Sara dat het 80-20 is, dus de man betaalt 80% en de vrouw de rest. Dus dat valt misschien toch wel mee. Sara die in Kabul rechten studeerde is blij met haar maatje. Haar Nederlands  is verrassend goed hoewel ze nog maar anderhalf jaar in Nederland is. Mede dankzij Sofie natuurlijk.

Friend4friend

Het mooie van dit project friend4friend van Solidair Groningen&Drenthe is dat je samen iets gaat doen. Daardoor leer je elkaar op een ontspannen manier kennen. Voor de nieuweling in Nederland is het een kans om van dichtbij iets te leren van de taal, de gewoontes en cultuur van een vreemd land en om nieuwe vaardigheden op te doen.  Het vrijwilligerswerk past bij je interesse of opleiding. Sara en Sofie hadden beiden gevraagd om iemand van hun eigen leeftijd en interesses. Ze zijn bij Blauwbörgje terechtgekomen omdat Sara liever niet iets met kinderen deed. Meermaals zegt ze dat ze de oudere mensen met wie ze nu omgaat echt heel erg aardig vindt. Voor Sofie is Sara niet het enige maatje, ze heeft ook een maatje uit Eritrea met wie ze ook vier uur per week optrekt. Het Friend4friend project maakt mensen dus enthousiast om verbinding met iemand uit een ander land aan te gaan.

Ook maatje worden? Hier vind je de vacature van Solidair Groningen&Drenthe voor het friend4friend project.