Tijd te kort

Niko Fokkelman is een druk bezet persoon. Hij moet zijn tijd bewaken want hij is behalve chauffeur voor de rolstoelbus ook wandelcoach en maakt hij mooie tiffany glas in lood werken.

Het balletje is gaan rollen

Niko is alweer 10 jaar vrijwilliger voor de rolstoelbus van Zorggroep Groningen, locatie Maartenshof. Hij haalt de ouderen van de afdelingen op, begeleidt ze in de bus en rijdt dan bijvoorbeeld naar het tuincentrum of een andere leuke plek. Hij is bij het Maartenshof terecht gekomen via zijn tante, die op één van de afdelingen van Maartenshof verbleef. ‘’Ze vroegen of ik een keer mee wou met de ouderen op pad. En zo is het balletje gaan rollen. Ik kreeg eerst uitleg over hoe bijvoorbeeld de (rol)stoelen in de bus moeten en heb een kort proefritje gereden. Het inwerken van nieuwe chauffeurs is een taak die ik inmiddels op me heb genomen.”

Plek voor 8 passagiers

Zorggroep Groningen biedt specialistische verpleeghuis- en revalidatiezorg voor ouderen met complexe gezondheidsproblemen. Niko zegt hierover: ‘’Laatst waren we naar de Hornbach geweest en dan zitten er twee bewoners in de rolstoel en één loopt gewoon mee. Het verschilt een beetje hoeveel mensen er mee gaan, maar er is plek voor maximaal acht passagiers. De afdeling benadert mij meestal via de app of belt mij van tevoren op of ik een bepaalde datum kan rijden, soms kort van tevoren, soms enkelen weken. Als ze mij benaderen, probeer ik altijd tijd te maken. Het gaat meestal om één of twee ritjes per maand. December is dan weer wat drukker, veel mensen willen dan vaak even naar Tuinland.’’

Het voelt als een uitje

De blije gezichten van de bewoners die genieten van het ritje en het dagje weg, geven hem veel voldoening. Niko: ‘’Ik geniet dan mee en heb ook een leuke tijd. Soms zijn we de hele dag weg, afhankelijk wat de afdeling wil en hoe laat we terug moeten zijn. Plekken waar ik veel kom zijn bijvoorbeeld Lauwersoog of Termunterzijl. Voor we kunnen rijden is het even veel werk om iedereen in de bus te krijgen, het zweet staat me dan op de rug bij wijze van spreken. Maar het voelt al met al voor mij ook als een uitje.’’

Stukje sociaal werk

‘’Ook leuk aan het werk is dat je echt wat opbouwt met de mensen, als je vaker met een afdeling op pad gaat. De ene persoon zegt weinig, met een ander heb je soms hele verhalen. Het is ook een stukje sociaal werk. Soms overlijdt een bewoner, dat vind ik dan toch wel jammer. Dan probeer ik vaak wel even naar de afscheidsdienst te gaan.’’

Iemands handen zijn

Wat ook bijzonder is dat hij, los van het chauffeur zijn, een paar keer is mee geweest naar Lourdes als zorgvrijwilliger. Hij duwde de mensen in de rolstoel, maar hielp bijvoorbeeld ook met het eten en drinken of bij het wassen. Hij zegt hierover: ‘’Je bent voor een deel ook hun handen. Zo was er een man die speciaal een beeldje met twee handen had gekocht voor mij. Voor hem was ik die week echt zijn handen. Dat raakt mij dan wel, je bent toch intensief samen zo’n week.’’

Sociaal en geduldig

De locaties van Zorggroep Groningen zijn op zoek naar een extra vrijwillige chauffeur voor de rolstoelbus. Volgens Niko zou de nieuwe vrijwilliger in ieder geval spontaan en liefdevol met de mensen moeten omgaan. ‘’ Het zou prettig zijn als de persoon het personeel wat kan ontlasten en een sociale insteek heeft. Je kunt jong of oud zijn, maar als je niet sociaal bent, dan werkt het niet. Dat moet een beetje in je zitten.”